ค้นหาหมวดอักษร ข

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ข่อย '

  ข่อย   หมายถึง น. ชื่อไม้ต้นขนาดย่อมถึงขนาดกลางชนิด Streblus asper Lour.ในวงศ์ Moraceae มักขึ้นตามป่าตํ่าและริมแม่นํ้าลําคลอง ใบเล็กสากคาย ใช้ขัดถูได้ เปลือกใช้ทํากระดาษ เรียกว่า กระดาษข่อย ใบเปลือก เนื้อไม้และเมล็ดใช้ทํายาได้.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ข่อยน้ำ

  น. ชื่อไม้ต้นขนาดย่อมชนิด Streblus taxoides (Heyne) Kurzในวงศ์ Moraceae ขึ้นตามที่ชื้นแฉะ ลําต้นและกิ่งก้านมักงอหักไปมา ใบเกลี้ยง ไม่สากคาย, ข่อยหยอง ก็เรียก, ปักษ์ใต้เรียก ขี้แรด.

• ข่อยหนาม

  น. ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Streblus ilicifolius (Vidal) Cornerในวงศ์ Moraceae มักขึ้นบนเขาหินปูนในป่าดิบ ลําต้นตรงใบแข็งหนา ด้านบนเขียวแก่เป็นมัน ขอบใบเป็นหนามแหลมคม,ปักษ์ใต้เรียก กระชิด.

• ข้อย

  (ถิ่น-พายัพ, อีสาน) ส. คําใช้แทนตัวผู้พูด, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. น. ข้า, บ่าว, เช่น เมื่อให้สูสองราชเป็นข้อยขาดแก่พราหมณ์.(ม. คําหลวง กุมาร).

• ข่อยหยอง

  ดู ข่อยนํ้า ที่ ข่อย.

• ขะข่ำ

  (โบ; กลอน) ว. คลํ้า, มืดมัว, เขียนเป็น ขข่ำ ก็มี เช่น ฟ้าแมลบมล่นนร้อง ท้องฟ้าเขียวขขํ่า ยงงฝนพพร่ำพรอยพรำ อื้ออึงอัมพรระงม ด้วยกำลงงลมพายุพัดน้นน. (ม. คําหลวง ฉกษัตริย์).

• ขะแข่น, ขะแข้น

  (โบ; กลอน) ว. แข้น, แข็ง, เขียนเป็น ขแข่น ก็มี เช่น สองอ่อนโอ้อาดูร ร้อนแสงสูรย์ขแข่น. (ม. คําหลวง กุมาร), (ม. คําหลวงกุมาร), ร้อนขะแข้น. (ม. คําหลวง กุมาร).

• ขะแข่น, ขะแข้น

  (โบ; กลอน) ว. แข้น, แข็ง, เขียนเป็น ขแข่น ก็มี เช่น สองอ่อนโอ้อาดูร ร้อนแสงสูรย์ขแข่น. (ม. คําหลวง กุมาร), (ม. คําหลวงกุมาร), ร้อนขะแข้น. (ม. คําหลวง กุมาร).